Hayatımızdaki en önemli şeylerden biri de kuşkusuz iş hayatımız..Öyle olmasa; özel günlerimizi, sevdiklerimizi hatta çok zorlandığımızda sağlığımızı bile feda eder miydik? Ne uğruna nelerden vazgeçiyoruz. Hayatımızı kazanmak adına hayatımızı yaşamaktan, sevdiğimiz şeyleri yapabilmek adına sevdiğimiz şeylerle ilgilenecek zamanımızdan, sevdiğimiz insanlara ayıracak anlarımızdan, kendimiz için yine kendimizden vazgeçiyoruz. Her seçim bir ceza!.... Oysa uğruna vazgeçtiğimiz andadır hayatımız, uğruna vazgeçtiğimiz yerdedir kalp atışımız, uğruna vazgeçtiğimiz insanda kalır aklımız, vazgeçemediklerimizdir hayatımız. Ne yazık ki çalışmak zorundayız. Kimimiz için işlerimiz kaçışlarımız, kimimiz için hayallerimize karşı duran duvarlarımız, kimimiz için sığınağımız, kimimize göre dayanağımız, kimimiz şevkle kimimiz ise erken emeklilik ümidi ile devam ediyoruz . Oysa geçip gidiyor ,ardına bile bakmıyor hayat.Hep kaçırdığımız yerde yetişiriz sandığımız ve bir daha geri gelmeyecek her şey, olanca ya