En pahalıya biz alıyoruz...

Dünyanın çeşitli ülkelerinde yaşayan insanların satın alma güçlerini gösteren verilerden en önemlisi kişi başına düşen milli gelir rakamlarıdır. Ülkelerin milli hasılalarının nüfusa bölümüyle bulunan kişi başı milli gelir rakamları bazen gerçek alım gücünü yansıtmayabilir. Bu nedenle de zaman zaman değişik enstrümanlar kullanılır. Bunlardan en popüler olanı saygın ekonomi dergisi The Economist’in yıllardır kullandığı Big Mac Fiyat Endeksi. McDonald’s restoran zincirinin en çok satan ürünü Big Mac, ülkeden ülkeye değişen fiyatıyla o ülkenin para birimi ve alım gücü hakkında fikir verir.
Değerli YTL’nin sonucuYani bu endeks, döviz kurları arasındaki oranların, kağıt üstündeki gibi olup olmadığını da kontrol etme imkanı verir. Bir örnek verecek olursak. ABD’de Big Mac’in ortalama fiyatı 3.26 dolar. Türkiye’de ise 4.12 dolar. Türkiye’deki hamburger fiyatını ABD’deki fiyata bölersek 1.26 oranı çıkar. Döviz kuru bugün 1.25-1.26 aralığında olduğuna göre, BigMac Endeksi ile “exchange rate” olması gereken düzeydedir. Yani döviz kuru üzerindeki fark uyarlandığında iki malın fiyatı aynı çıkıyor. Buna karşın The Economist’in bu endeksine göre Big Mac’in fiyatı ne kadar yüksekse o ülkenin parası da o kadar değerlidir. Tam da Türkiye’de YTL’nin aşırı değerlendiğinin konuşulduğu bir dönemde Big Mac fiyatlarının Türkiye’deki yüksekliği de bunu doğruluyor.
Kişi başı 2 bin Big MacÜlkelerin Big Mac fiyatları kişi başı milli gelire oranlandığında, Türkiye en pahalı hamburgeri yediği için alım gücünde en geriye düşüyor. Son ayarlama ile Türkiye’nin 2007 yılı kişi başı milli geliri 8.500 dolar civarı. Bir Big Mac’in Türkiye’deki ortalama satış fiyatı 4.12 dolar. Yani bir Türk vatandaşı milli geliriyle 2.063 hamburger yiyebilir. Bu rakam gelişmiş ülkelere göre çok düşük kalıyor. Çünkü YTL’deki değerlenme dolar bazında milli geliri artırdı ama mal ve hizmetlerin fiyatı da dolar karşısında pahalılanmış oldu. Yine örneği ABD’den verelim. ABD’nin kişi başı milli geliri 45 bin dolar düzeyinde. Yani 8.500 dolarlık Türkiye’nin 5.2 katı. Buna karşın milli gelirle hamburger alım oranı 6.2 düzeyinde.

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

“Biz hiç beceremedik Sevmeyi de Terketmeyi de”

Bayıldım bu şarkıya tek kelimeyle.. Öyle çok sevdim ki bağıra bağıra eşlik ediyorum.. Bıkana kadar da dinleyeceğim muhtemelen ama sözler falan içine müthiş çekti beni Sözlerini de eklemek istiyorum ki bir de siz bakın: Ah ne zormuş bitsin demek Hala severken seni Dudaklarını öpmemek Bir yabancı gibi Bilirsin ayrılık konusunda İyi değiliz ikimiz de Bir kıvılcım yeterdi her zaman Koşup geri dönmemize Değmesin ellerimiz Buluşmasın bu gözler Yine erir gideriz Unutulur yeminler Biz hiç beceremedik Sevmeyi de terk etmeyi de Aşk kokan dudakların Karşısında direnmeyi de Biz hiç beceremedik Sevmeyi de terk etmeyi de Aşk dolu mısraların Karşısında direnmeyi de İşte bir kez daha Durup karşında Belki de son defa Soruyorum sana Bitti mi hikayemiz? Bu ne biçim son böyle? Değmez miydi sevgimiz Savaşıp direnmeye? Biz hiç beceremedik Sevmeyi de terk etmeyi de Kendimize sahip çıkıp Dünyayla yüzleşmeyi de Biz hiç beceremedik Sevmeyi de terk etmeyi de Koktuğumuz o gözlerin Karşısında direnmeyi de Bitmesin
Devamı

Özgürlük mü Mutluluk mu ?

Dün arkadaşımla tartıştığımız konu üzerinde birkaç birşey karalayasım geldi yine. Kendimde ve etrafımdaki diğer “genç” insanlarda gördüğüm en büyük yanılgılardan bir tanesi de özgürlük ve mutluluk kavramlarının karıştırılması. İnsanlar özgür olacaklarını düşündükleri kişiler ile veya o yerler ve konumlarda mutlu olacaklarını da düşünüyorlar. Ama işin aslına bakınca özgürlük, her daim genişletilebilir ve gayet göreceli bir durum. Mesela, maaşlı, bordrolu, plaza ortamında, sabah 8 akşam 6 modunda çalışan insanlar için “home office” ve “open office” ortamlı çalışanlar, sürekli yurtdışı gezilerinde bulunanlar, müşterilerden devamlı organizasyon davetiyeleri alanlar, vs. vs. süper özgür çalışanlar olarak görülebiliyor. Ya da insanlar kendi işlerini yaptıkları zaman patron için çalışmaktan çok daha rahat ve özgür olabileceklerini düşünüyorlar. Aslında iş, özgürlükten çok mutlu olmaya bakıyor gibime geliyor. Sonuçta, kendi işini yapmanın sana mutluluk vereceğine inanıyorsan herşey tamam; ama
Devamı