Ipsos-KMG`nin ocak ayında yaptığı "Türkiye Beklentiler" raporunda, AB süreci ile ilgili ente ...

Ipsos -KMG `nin ocak ayında yaptığı "Türkiye Beklentiler" raporunda, AB süreci ile ilgili enteresan bir veri var. "AB `ye girmeliyiz" diyenlerin oranı 5 puan artarak % 55`e çıkarken "girmemeliyiz" diyenler % 30`dan 23`e gerilemiş. Ulusalcı hezeyanın pompaladığı "herkes bize düşman, emperyalist işgal tehdidi var" korkusu, toplumda pek karşılık bulmamış anlaşılan. Gerçi, "bunlar bizi AB `ye almaz" diyenlerin oranı % 66 ama, yurttaşların çoğunluğunun AB `yi bir gereklilik olarak görmeleri, sosyal refah ve özgürlüklerin gelişmesi için ana eksen olması gereken üyelik sürecinin toplumsal bir desteğe sahip olduğunu gösteriyor. AK Parti hükümeti`nin uyum reformları için elini güçlendiren ve cesaretlendiren bir tablo var ortada. 2007 Türkiye `nin AB serencamında kayıp bir yıl oldu. İktidarın ajandasında bir hayli gerilere düştü bu konu. Seçimler öncesinde oluşturulan milliyetçi atmosfer, galiba hükümette de bir algılama kaymasına yolaçtı . Halbuki seçmenin AK Parti `yi tercihindeki temel motif milliyetçi vurgu değil, özgürlüklerin ve sivilleşmenin genişlemesini sağlayan AB reformları idi.
Destek var...
Dışişleri Bakanı Babacan, sürecin ivme kazanacağını söylüyor ve "hızımıza şaşıracaksınız" diyor. Başmüzakerecinin beyanı ile iktidarın AB üyeliğindeki kararlılığını teyid etmek güzel... İnşallah şaşırırız. Lakin Vakıflar yasası, 301. madde gibi "ulusalcı iç siyasetin gıdıkladığı" konular güçlü bir irade gerektiriyor. Her iki yasanın da Meclis `ten çıkması lazım. AK Parti `nin, önlerine çıkarılacak "milliyetçi argümanlara" karşı en önemli dayanağı, toplumsal destek olacak. % 55`lik AB desteğinin yanında, Ipsos -KMG `nin araştırması bir tespiti daha ortaya koyuyor: "Bugün seçim olsa" sorusuna cevap verenlerin % 43`ü AK Parti diyor; kararsızları dağıtınca oran % 56`ya çıkıyor. Kısacası Hükümetin arkasındaki kuvvetli seçmen desteği sürüyor. AB üyeliği için gerekli yasal düzenlemeler için cesaretlendirici bir destek bu... Türkiye `nin daha uygar ve özgür bir ülke olmasının yol haritası olan bir modernleşme projesinden bahsediyoruz. Daha fazla vakit kaybetmemek lazım...

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

“Biz hiç beceremedik Sevmeyi de Terketmeyi de”

Bayıldım bu şarkıya tek kelimeyle.. Öyle çok sevdim ki bağıra bağıra eşlik ediyorum.. Bıkana kadar da dinleyeceğim muhtemelen ama sözler falan içine müthiş çekti beni Sözlerini de eklemek istiyorum ki bir de siz bakın: Ah ne zormuş bitsin demek Hala severken seni Dudaklarını öpmemek Bir yabancı gibi Bilirsin ayrılık konusunda İyi değiliz ikimiz de Bir kıvılcım yeterdi her zaman Koşup geri dönmemize Değmesin ellerimiz Buluşmasın bu gözler Yine erir gideriz Unutulur yeminler Biz hiç beceremedik Sevmeyi de terk etmeyi de Aşk kokan dudakların Karşısında direnmeyi de Biz hiç beceremedik Sevmeyi de terk etmeyi de Aşk dolu mısraların Karşısında direnmeyi de İşte bir kez daha Durup karşında Belki de son defa Soruyorum sana Bitti mi hikayemiz? Bu ne biçim son böyle? Değmez miydi sevgimiz Savaşıp direnmeye? Biz hiç beceremedik Sevmeyi de terk etmeyi de Kendimize sahip çıkıp Dünyayla yüzleşmeyi de Biz hiç beceremedik Sevmeyi de terk etmeyi de Koktuğumuz o gözlerin Karşısında direnmeyi de Bitmesin
Devamı

Özgürlük mü Mutluluk mu ?

Dün arkadaşımla tartıştığımız konu üzerinde birkaç birşey karalayasım geldi yine. Kendimde ve etrafımdaki diğer “genç” insanlarda gördüğüm en büyük yanılgılardan bir tanesi de özgürlük ve mutluluk kavramlarının karıştırılması. İnsanlar özgür olacaklarını düşündükleri kişiler ile veya o yerler ve konumlarda mutlu olacaklarını da düşünüyorlar. Ama işin aslına bakınca özgürlük, her daim genişletilebilir ve gayet göreceli bir durum. Mesela, maaşlı, bordrolu, plaza ortamında, sabah 8 akşam 6 modunda çalışan insanlar için “home office” ve “open office” ortamlı çalışanlar, sürekli yurtdışı gezilerinde bulunanlar, müşterilerden devamlı organizasyon davetiyeleri alanlar, vs. vs. süper özgür çalışanlar olarak görülebiliyor. Ya da insanlar kendi işlerini yaptıkları zaman patron için çalışmaktan çok daha rahat ve özgür olabileceklerini düşünüyorlar. Aslında iş, özgürlükten çok mutlu olmaya bakıyor gibime geliyor. Sonuçta, kendi işini yapmanın sana mutluluk vereceğine inanıyorsan herşey tamam; ama
Devamı