Ev tekstilinde yatak odası birinci

Ev Tekstili Tüketici Harcamaları Raporu, Türkiye’de ev tekstili pazarının 2006 yılında 1.2 milyar dolarlık bir değer yarattığını ve en büyük payı yatak odası harcamalarının aldığını ortaya çıkardı. KMG Araştırma'nın 34 ilde, 6 bin 100 hanede 25 bin tüketici ile gerçekleştirdiği araştırmaya göre, bütün bir yıl dikkate alındığında yüzde 2.7 oranında küçülme gözlenirken, 2006 yılı yaz döneminde önceki yıla göre yüzde 7.5 oranında büyüme gerçekleşti. Ev tekstili pazarının dönemsel ve sezonsal olarak farklılıklar gösterdiği, alışverişlerin yaz dönemlerinde artarken kış dönemlerinde azaldığı anlaşıldı. Yazları artış gösteren alımların en büyük nedeni taşınma, dekorasyon ve evlilik hazırlığı gibi durumların olduğu ortaya çıktı. Halı, kilim, yol halısı; perde; banyo ev tekstili ürünleri; yatak odası ev tekstili ürünleri ve oturma odası, salon ev tekstili ürünleri gibi kategorilere ayırarak incelenen sektörde yatak odası, ev tekstili kategorisi en yüksek ciro ve payı oluşturuyor. İkinci sırada ise yakın bir payla 'halı, kilim, yol halısı' kategorisi yer aldı. Ürün grupları bazında incelendiğinde, 310 milyon dolarlık bir değer ile halı en yüksek ciroyu oluşturdu. Perde ve nevresim gerek ciro gerekse pazar içinden aldığı pay itibariyle öne çıkan diğer ürün grupları oldu. Hane büyüklüğü ile ev tekstili alımları arasındaki korelasyon incelendiğinde, 3-4 kişilik hanelerin toplam ev tekstili alışverişlerinin neredeyse yarısını oluşturduğu, 5 kişi üzeri hanelerde ise bu payın yüzde 31 seviyesinde olduğu görüldü. Ev tekstili ürün alışverişlerinde DE sosyo-ekonomik statü grubu birinci sırada yer aldı. Toplam nüfus içinde yaklaşık yüzde 30 ile en yüksek çoğunluğu oluşturan DE sosyo-ekonomik grubunun, ev tekstili alımlarının da yüzde 32.5'ini gerçekleştirdiği belirlendi. AB sosyo-ekonomik statü grubunda, son dört dönemdir ev tekstili harcamalarında az da olsa düşme görüldüğü ortaya çıktı. Nüfus içinde yüzde 17 ile ikinci büyük çoğunluğa sahip olan C1 sosyo-ekonomik statü grubu alımlarında ise geçen yıla göre bir miktar artış görüldüğü belirlendi.

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

“Biz hiç beceremedik Sevmeyi de Terketmeyi de”

Bayıldım bu şarkıya tek kelimeyle.. Öyle çok sevdim ki bağıra bağıra eşlik ediyorum.. Bıkana kadar da dinleyeceğim muhtemelen ama sözler falan içine müthiş çekti beni Sözlerini de eklemek istiyorum ki bir de siz bakın: Ah ne zormuş bitsin demek Hala severken seni Dudaklarını öpmemek Bir yabancı gibi Bilirsin ayrılık konusunda İyi değiliz ikimiz de Bir kıvılcım yeterdi her zaman Koşup geri dönmemize Değmesin ellerimiz Buluşmasın bu gözler Yine erir gideriz Unutulur yeminler Biz hiç beceremedik Sevmeyi de terk etmeyi de Aşk kokan dudakların Karşısında direnmeyi de Biz hiç beceremedik Sevmeyi de terk etmeyi de Aşk dolu mısraların Karşısında direnmeyi de İşte bir kez daha Durup karşında Belki de son defa Soruyorum sana Bitti mi hikayemiz? Bu ne biçim son böyle? Değmez miydi sevgimiz Savaşıp direnmeye? Biz hiç beceremedik Sevmeyi de terk etmeyi de Kendimize sahip çıkıp Dünyayla yüzleşmeyi de Biz hiç beceremedik Sevmeyi de terk etmeyi de Koktuğumuz o gözlerin Karşısında direnmeyi de Bitmesin
Devamı

Özgürlük mü Mutluluk mu ?

Dün arkadaşımla tartıştığımız konu üzerinde birkaç birşey karalayasım geldi yine. Kendimde ve etrafımdaki diğer “genç” insanlarda gördüğüm en büyük yanılgılardan bir tanesi de özgürlük ve mutluluk kavramlarının karıştırılması. İnsanlar özgür olacaklarını düşündükleri kişiler ile veya o yerler ve konumlarda mutlu olacaklarını da düşünüyorlar. Ama işin aslına bakınca özgürlük, her daim genişletilebilir ve gayet göreceli bir durum. Mesela, maaşlı, bordrolu, plaza ortamında, sabah 8 akşam 6 modunda çalışan insanlar için “home office” ve “open office” ortamlı çalışanlar, sürekli yurtdışı gezilerinde bulunanlar, müşterilerden devamlı organizasyon davetiyeleri alanlar, vs. vs. süper özgür çalışanlar olarak görülebiliyor. Ya da insanlar kendi işlerini yaptıkları zaman patron için çalışmaktan çok daha rahat ve özgür olabileceklerini düşünüyorlar. Aslında iş, özgürlükten çok mutlu olmaya bakıyor gibime geliyor. Sonuçta, kendi işini yapmanın sana mutluluk vereceğine inanıyorsan herşey tamam; ama
Devamı