Wireless Netkworküne Şifre Koymayan Yandı!

Yürürlüğe giren 5651 Sayılı Yeni İnternet Yasasının Uygulanması ve Teknik İzlemelerde Karşılaşılan Hukuki sorunlar başlıklı, 14 Aralık 2007 tarihinde İstanbul Barosunda yapılan konferansta, kablosuz internet kullanan kişilerin mutlaka kendi networklerine izinsiz erişimi engellemek üzere gerekli önlemleri almaları gerektiği ifade edildi. Panele kablosuz internet hizmeti veren otel, cafe ve restaurant yetkilileri de katıldılar, 5651 sayılı kanunun pek çok kişi tarafından anlaşılmadığı tespit edilirken, asıl hizmeti internet erişimi sağlamak olmadığı halde, müşterilerine katma değerli bir servis olarak internet erişimi sunan işletmeler için konunun tartışmalı olduğu görüldü. Bir tarafta, bu tür mekanlarda “çocuk pornosu indirecek”, “terör mesajı gönderecek” veya “kredi kartı ya da online bankacılık hırsızlığı yapacak” kişilerin tespitinin yapılması için işletmelerin müşterilerine şifreli erişim sağlaması gerektiğini düşünenler bulunurken, diğer tarafta 2005 yılındaki bir Anayasa Mahkemesi kararına işaret ediliyor ki, bu karara göre IP tespitinden sonra işyerinde gerekli delillere bakılarak karar verilebilir, kamera olup olmadığının kontrol edilerek, müşterilerin bu tür kanunsuz işlem yapması o işyerinin suçlanmasını gerektirmiyor.Bu konuda başka bir ilginç hususa da Doç Dr. Yılmaz YAZICIOĞLU işaret etti; evinden kablosuz internet kullanan kişilerin mutlaka kendi networklerinin komşuları ya da başka kişiler tarafından önlenmesi gerektiğine işaret eden Yazıcıoğlu, “şifre koymayan yandı” ifadesini kullandı.

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

“Biz hiç beceremedik Sevmeyi de Terketmeyi de”

Bayıldım bu şarkıya tek kelimeyle.. Öyle çok sevdim ki bağıra bağıra eşlik ediyorum.. Bıkana kadar da dinleyeceğim muhtemelen ama sözler falan içine müthiş çekti beni Sözlerini de eklemek istiyorum ki bir de siz bakın: Ah ne zormuş bitsin demek Hala severken seni Dudaklarını öpmemek Bir yabancı gibi Bilirsin ayrılık konusunda İyi değiliz ikimiz de Bir kıvılcım yeterdi her zaman Koşup geri dönmemize Değmesin ellerimiz Buluşmasın bu gözler Yine erir gideriz Unutulur yeminler Biz hiç beceremedik Sevmeyi de terk etmeyi de Aşk kokan dudakların Karşısında direnmeyi de Biz hiç beceremedik Sevmeyi de terk etmeyi de Aşk dolu mısraların Karşısında direnmeyi de İşte bir kez daha Durup karşında Belki de son defa Soruyorum sana Bitti mi hikayemiz? Bu ne biçim son böyle? Değmez miydi sevgimiz Savaşıp direnmeye? Biz hiç beceremedik Sevmeyi de terk etmeyi de Kendimize sahip çıkıp Dünyayla yüzleşmeyi de Biz hiç beceremedik Sevmeyi de terk etmeyi de Koktuğumuz o gözlerin Karşısında direnmeyi de Bitmesin
Devamı

Özgürlük mü Mutluluk mu ?

Dün arkadaşımla tartıştığımız konu üzerinde birkaç birşey karalayasım geldi yine. Kendimde ve etrafımdaki diğer “genç” insanlarda gördüğüm en büyük yanılgılardan bir tanesi de özgürlük ve mutluluk kavramlarının karıştırılması. İnsanlar özgür olacaklarını düşündükleri kişiler ile veya o yerler ve konumlarda mutlu olacaklarını da düşünüyorlar. Ama işin aslına bakınca özgürlük, her daim genişletilebilir ve gayet göreceli bir durum. Mesela, maaşlı, bordrolu, plaza ortamında, sabah 8 akşam 6 modunda çalışan insanlar için “home office” ve “open office” ortamlı çalışanlar, sürekli yurtdışı gezilerinde bulunanlar, müşterilerden devamlı organizasyon davetiyeleri alanlar, vs. vs. süper özgür çalışanlar olarak görülebiliyor. Ya da insanlar kendi işlerini yaptıkları zaman patron için çalışmaktan çok daha rahat ve özgür olabileceklerini düşünüyorlar. Aslında iş, özgürlükten çok mutlu olmaya bakıyor gibime geliyor. Sonuçta, kendi işini yapmanın sana mutluluk vereceğine inanıyorsan herşey tamam; ama
Devamı