Süt sektörünün en önemli problemi hala sokak sütü...

Ege Üniversitesi Ziraat Fakültesi tarafından bu yıl ikincisi düzenlenen Süt ve Süt Ürünleri Sempozyumu’nda, bir araya gelen süt üreticileri ve sanayiciler, sektörün sorunlarını tartıştı.
Sektörün en önemli sorununun % 80’lere varan sokak sütü tüketimi olduğunu belirten Dimes Yönetim Kurulu Başkanı, Tokat Milletvekili Orhan Ziya Diren; ülkemizde üretilen sütün, ancak % 20’sinin işlenmiş, ambalajlı UHT ve pastörize sütlerden oluştuğunu söyledi. Türkiye’de üretilen 4.2 milyon ton kayıtlı süte karşılık, kayıtsız süt üretiminin 11 milyon ton civarında olduğunu belirten Diren, gelişmiş ülkelere göre süt tüketimi çok düşük olan Türkiye’de, sokak sütü de dahil kişi başına yılda 23-25 litre süt tüketildiğini, gelişmiş ülkelerde bu rakamın 100 litrenin üzerinde olduğunu söyledi.
Süt sanayisine hammaddeyi sağlayan üreticilerin en büyük sorununun, hayvan ithalatı olduğunu belirten Türkiye Damızlık Sığır Üreticileri Birliği Başkanı Halil Tokoğlu, Türkiye’de hayvancılığın çok zor şartlarla yapıldığını ifade ederek, altyapı sorunlarına dikkat çekti. Üretici, sanayici ve devletin bir arada olduğu, üreticiyi yok saymayan, maliyetlerin değerlendirildiği bir platformun gerekliliğini vurgulayan Tokoğlu, 2000 yılında gündeme gelen Süt Konseyi’nin, kurulma aşamasında olduğunu dile getirdi.
Hayvan ithalatının Türk üreticisine büyük zarar verdiğini belirten Halil Tokoğlu, Türkiye’de 1970’lerden 95 yılına kadar ithal edilen 350 bin sığırın bilinçsizlik ve imkansızlıklar nedeniyle ziyan olduğunu hatırlatarak, Türk üreticisinin korunması ve Türkiye’nin kendi sığırını üretmesi gerektiğini söyledi.
Tokoğlu, Türkiye’de, aşı gibi basit önlemlerin alınmaması nedeniyle de yılda 1 milyon yavru sığırın kaybedildiğini, bu rakamın % 20 anlamına geldiğini söyledi.

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

“Biz hiç beceremedik Sevmeyi de Terketmeyi de”

Bayıldım bu şarkıya tek kelimeyle.. Öyle çok sevdim ki bağıra bağıra eşlik ediyorum.. Bıkana kadar da dinleyeceğim muhtemelen ama sözler falan içine müthiş çekti beni Sözlerini de eklemek istiyorum ki bir de siz bakın: Ah ne zormuş bitsin demek Hala severken seni Dudaklarını öpmemek Bir yabancı gibi Bilirsin ayrılık konusunda İyi değiliz ikimiz de Bir kıvılcım yeterdi her zaman Koşup geri dönmemize Değmesin ellerimiz Buluşmasın bu gözler Yine erir gideriz Unutulur yeminler Biz hiç beceremedik Sevmeyi de terk etmeyi de Aşk kokan dudakların Karşısında direnmeyi de Biz hiç beceremedik Sevmeyi de terk etmeyi de Aşk dolu mısraların Karşısında direnmeyi de İşte bir kez daha Durup karşında Belki de son defa Soruyorum sana Bitti mi hikayemiz? Bu ne biçim son böyle? Değmez miydi sevgimiz Savaşıp direnmeye? Biz hiç beceremedik Sevmeyi de terk etmeyi de Kendimize sahip çıkıp Dünyayla yüzleşmeyi de Biz hiç beceremedik Sevmeyi de terk etmeyi de Koktuğumuz o gözlerin Karşısında direnmeyi de Bitmesin
Devamı

Özgürlük mü Mutluluk mu ?

Dün arkadaşımla tartıştığımız konu üzerinde birkaç birşey karalayasım geldi yine. Kendimde ve etrafımdaki diğer “genç” insanlarda gördüğüm en büyük yanılgılardan bir tanesi de özgürlük ve mutluluk kavramlarının karıştırılması. İnsanlar özgür olacaklarını düşündükleri kişiler ile veya o yerler ve konumlarda mutlu olacaklarını da düşünüyorlar. Ama işin aslına bakınca özgürlük, her daim genişletilebilir ve gayet göreceli bir durum. Mesela, maaşlı, bordrolu, plaza ortamında, sabah 8 akşam 6 modunda çalışan insanlar için “home office” ve “open office” ortamlı çalışanlar, sürekli yurtdışı gezilerinde bulunanlar, müşterilerden devamlı organizasyon davetiyeleri alanlar, vs. vs. süper özgür çalışanlar olarak görülebiliyor. Ya da insanlar kendi işlerini yaptıkları zaman patron için çalışmaktan çok daha rahat ve özgür olabileceklerini düşünüyorlar. Aslında iş, özgürlükten çok mutlu olmaya bakıyor gibime geliyor. Sonuçta, kendi işini yapmanın sana mutluluk vereceğine inanıyorsan herşey tamam; ama
Devamı