Markalar çadırdan çıkıyor...

Birleşmiş Markalar Derneği`ne (BMD) merkezinde biraya gelen 30 marka temsilcisi, marka değerlerinin düşmemesi için, Yenibosna`da ünlü markaların yüzde 50-70 indirimlerle satış yaptığı Çadır`da yer almama kararı aldı. Birleşmiş Markalar Derneği BMD Başkanı Ali Murad Kızıltaş, "Üyelerimizden bir ay kadar önce Yenibosna`da açılan Çadır konusunu konuşmak için talep geldi. Toplantıya hazır giyim ve ayakkabı sektörlerinde faaliyet gösteren üyelerimiz katıldı" dedi.
Toplantıya katılan firmalar arasında Kiğılı, İpekyol, Collezione, Tiffany, Derimod, YKM, Efor ve Damat Tween gibi firmaların temsilcilerinin katıldığını belirten Kızıltaş, şunları söyledi: "Üyelerimizin yaşadığı rahatsızlık ciro kaybından dolayı değil. Bu firmalar 15-20 yıldır markalarına yatırım yapıyorlar. Kimse marka değerini kaybetmek istemiyor. Sıkıntı bu yönde. Biz de dernek üyeleri olarak bu tür organizasyonlarda yer almama kararı aldık. Toplantımıza katılamayan üyelerimize de bu karar bildirilecek. BMD`nin, 200 markaya sahip 125 üyesi bulunuyor." BMD olarak ucuz ürün satılmasına karşı olmadıklarının altını çizen Kızıltaş, "Zaten firmalar ürünlerini indirimli olarak outlet mağazalarında satıyor. Bu mağazalardaki fiyatlar çadırdakiyle aynı" dedi. Çadır`da, hijyen ve güvenlik konusunda zaafiyet gördüklerini belirten Kızıltaş, "Firmaların bu tür organizasyonlara ihtiyacı yok. Türkiye`de indirimli satış organizasyonları, Osmanlı döneminden kalma pazar benzeri çadırlar yerine modern outlet tipi merkezlerde büyüyecek" diye konuştu.

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

“Biz hiç beceremedik Sevmeyi de Terketmeyi de”

Bayıldım bu şarkıya tek kelimeyle.. Öyle çok sevdim ki bağıra bağıra eşlik ediyorum.. Bıkana kadar da dinleyeceğim muhtemelen ama sözler falan içine müthiş çekti beni Sözlerini de eklemek istiyorum ki bir de siz bakın: Ah ne zormuş bitsin demek Hala severken seni Dudaklarını öpmemek Bir yabancı gibi Bilirsin ayrılık konusunda İyi değiliz ikimiz de Bir kıvılcım yeterdi her zaman Koşup geri dönmemize Değmesin ellerimiz Buluşmasın bu gözler Yine erir gideriz Unutulur yeminler Biz hiç beceremedik Sevmeyi de terk etmeyi de Aşk kokan dudakların Karşısında direnmeyi de Biz hiç beceremedik Sevmeyi de terk etmeyi de Aşk dolu mısraların Karşısında direnmeyi de İşte bir kez daha Durup karşında Belki de son defa Soruyorum sana Bitti mi hikayemiz? Bu ne biçim son böyle? Değmez miydi sevgimiz Savaşıp direnmeye? Biz hiç beceremedik Sevmeyi de terk etmeyi de Kendimize sahip çıkıp Dünyayla yüzleşmeyi de Biz hiç beceremedik Sevmeyi de terk etmeyi de Koktuğumuz o gözlerin Karşısında direnmeyi de Bitmesin
Devamı

Özgürlük mü Mutluluk mu ?

Dün arkadaşımla tartıştığımız konu üzerinde birkaç birşey karalayasım geldi yine. Kendimde ve etrafımdaki diğer “genç” insanlarda gördüğüm en büyük yanılgılardan bir tanesi de özgürlük ve mutluluk kavramlarının karıştırılması. İnsanlar özgür olacaklarını düşündükleri kişiler ile veya o yerler ve konumlarda mutlu olacaklarını da düşünüyorlar. Ama işin aslına bakınca özgürlük, her daim genişletilebilir ve gayet göreceli bir durum. Mesela, maaşlı, bordrolu, plaza ortamında, sabah 8 akşam 6 modunda çalışan insanlar için “home office” ve “open office” ortamlı çalışanlar, sürekli yurtdışı gezilerinde bulunanlar, müşterilerden devamlı organizasyon davetiyeleri alanlar, vs. vs. süper özgür çalışanlar olarak görülebiliyor. Ya da insanlar kendi işlerini yaptıkları zaman patron için çalışmaktan çok daha rahat ve özgür olabileceklerini düşünüyorlar. Aslında iş, özgürlükten çok mutlu olmaya bakıyor gibime geliyor. Sonuçta, kendi işini yapmanın sana mutluluk vereceğine inanıyorsan herşey tamam; ama
Devamı