Economist'ten 'Türkiye'deki riskler' uyarısı

The Economist dergisi, Türk ekonomisinin son beş yılda dolar cinsinden yılda yüzde 22 büyüdüğünü, "Türkiye'nin, Çin'i utandıran mucize ekonomi gibi gözüktüğünü" ancak yatırımcıların Türkiye'deki risklere reaksiyon göstermeye başlamış olabileceğini öne sürdü.
The Economist dergisi, Türkiye'nin 27 Temmuz'da sona eren haftada 'en kötü performans gösteren yükselen piyasa' olduğunu vurgulayarak, 'belki yatırımcılar, nihayet gözlerini Türkiye'deki risklere açmaya başlıyor' diye yazdı.
Dergi, yükselen piyasalarda yaşanan son gelişmeleri Türkiye örneğine odaklanarak değerlendirdiği haberinde, yatırımcıların tedirgin olduğunda bunun bedelini ilk olarak gelişmekte olan ülkelerin ödediğini belirtti. Mayıs - Haziran 2006 döneminde yükselen piyasalarda yaşanan türbülansın, hisselerin fiyatlarının yüzde 25 düşmesine yol açtığını anımsatan dergi, mevcut satışların ise yüksek alımların ardından geldiği için 'çok daha tehlikeli' olabileceği uyarısını yaptı.
Carry trade'den yararlananlardan birinin Türkiye olduğuna dikkat çeken The Economist, 'carry trade'den yararlananların endişe etme zamanının geldiğini belirtti. Dergi, analizler yapan danışmanlık şirketi "pi Economics" uzmanı Tim Lee'nin değerlendirmelerine kaynak göstererek "Kişi başına GSYİH'ye göre Japonya, 2001 yılında Türkiye'den 14 kat daha zengindi, şimdi ise sadece beş kat daha iyi durumda. Sayın Lee bundan hareket ederek Türkiye'nin Çin'i utandıran mucize ekonomisi türü gibi gözüktüğünü söylüyor" diye yazdı.

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

“Biz hiç beceremedik Sevmeyi de Terketmeyi de”

Bayıldım bu şarkıya tek kelimeyle.. Öyle çok sevdim ki bağıra bağıra eşlik ediyorum.. Bıkana kadar da dinleyeceğim muhtemelen ama sözler falan içine müthiş çekti beni Sözlerini de eklemek istiyorum ki bir de siz bakın: Ah ne zormuş bitsin demek Hala severken seni Dudaklarını öpmemek Bir yabancı gibi Bilirsin ayrılık konusunda İyi değiliz ikimiz de Bir kıvılcım yeterdi her zaman Koşup geri dönmemize Değmesin ellerimiz Buluşmasın bu gözler Yine erir gideriz Unutulur yeminler Biz hiç beceremedik Sevmeyi de terk etmeyi de Aşk kokan dudakların Karşısında direnmeyi de Biz hiç beceremedik Sevmeyi de terk etmeyi de Aşk dolu mısraların Karşısında direnmeyi de İşte bir kez daha Durup karşında Belki de son defa Soruyorum sana Bitti mi hikayemiz? Bu ne biçim son böyle? Değmez miydi sevgimiz Savaşıp direnmeye? Biz hiç beceremedik Sevmeyi de terk etmeyi de Kendimize sahip çıkıp Dünyayla yüzleşmeyi de Biz hiç beceremedik Sevmeyi de terk etmeyi de Koktuğumuz o gözlerin Karşısında direnmeyi de Bitmesin
Devamı

Özgürlük mü Mutluluk mu ?

Dün arkadaşımla tartıştığımız konu üzerinde birkaç birşey karalayasım geldi yine. Kendimde ve etrafımdaki diğer “genç” insanlarda gördüğüm en büyük yanılgılardan bir tanesi de özgürlük ve mutluluk kavramlarının karıştırılması. İnsanlar özgür olacaklarını düşündükleri kişiler ile veya o yerler ve konumlarda mutlu olacaklarını da düşünüyorlar. Ama işin aslına bakınca özgürlük, her daim genişletilebilir ve gayet göreceli bir durum. Mesela, maaşlı, bordrolu, plaza ortamında, sabah 8 akşam 6 modunda çalışan insanlar için “home office” ve “open office” ortamlı çalışanlar, sürekli yurtdışı gezilerinde bulunanlar, müşterilerden devamlı organizasyon davetiyeleri alanlar, vs. vs. süper özgür çalışanlar olarak görülebiliyor. Ya da insanlar kendi işlerini yaptıkları zaman patron için çalışmaktan çok daha rahat ve özgür olabileceklerini düşünüyorlar. Aslında iş, özgürlükten çok mutlu olmaya bakıyor gibime geliyor. Sonuçta, kendi işini yapmanın sana mutluluk vereceğine inanıyorsan herşey tamam; ama
Devamı