Alkollü içki pazarını bira sırtlıyor


Ipsos KMG Perakende Ölçüm ve Araştırmaları Bölümü tarafından İstanbul, İzmir, Ankara, Bursa ve Adana’da gerçekleştirilen Ev Dışı/Yerinde Tüketim Paneli sonuçlarına göre toplam alkollü içecek pazarı 2007’nin ilk 6 ayında geçen yılın aynı dönemi ile karşılaştırıldığında miktar bazında yüzde 35’lik büyüme gösterdi.


2006 yılında 2005 yılına göre yüzde 9’luk düşüş yaşanan pazarda, 2007 tüketimi 2005 seviyelerinin de üzerinde gerçekleşti. 2007’deki büyüme özellikle toplam alkollü içecek pazarında büyük bir paya sahip olan bira tüketiminin artmasından kaynaklandı. Toplam alkollü içecekler pazarının yüzde 82’sini oluşturan bira, 2007’nin ilk yarısında yüzde 37 oranında büyüyerek toplam alkollü içecek pazarı büyümesine öncülük etti. Bir diğer göze çarpan değişim ise votkada gözlendi. Votka yüzde 41 oranında büyüyerek alkollü içeceklerde en yüksek büyümeyi gerçekleştirdi. Alkollü içeceklerde en büyük düşüş ise romda yaşandı. Rom tüketimi 2007 yılının ilk yarısında yüzde 34 oranında azaldı.EN ÇOK BİRAYI İSTANBULLULAR TÜKETTİİl bazında karşılaştırma yapıldığında bira tüketiminde yüzde 60 ile İstanbul’un ilk sırada yer aldığı görülüyor. İstanbul’u, yüzde 20’ye yakın bir orana sahip olan İzmir ve yüzde 15 ile Ankara izledi.Ipsos KMG Perakende Ölçüm ve Araştırmaları Koordinatörü Renan Burduroğlu yaptığı değerlendirmede, “2006 yılında ciddi düşüş yaşanan alkollü içecek pazarında 2007 yılı tüketiminde büyüme gerçekleşerek 2005 yılı seviyesine gelindi. Alkollü içecek pazarında önemli role sahip bira diğer kategorilere göre en fazla büyüyen grup olarak karşımıza çıkıyor. 2007’nin ilk yarısı bira pazarı için yeniliklerin ön planda olduğu bir dönem oldu” dedi.

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

“Biz hiç beceremedik Sevmeyi de Terketmeyi de”

Bayıldım bu şarkıya tek kelimeyle.. Öyle çok sevdim ki bağıra bağıra eşlik ediyorum.. Bıkana kadar da dinleyeceğim muhtemelen ama sözler falan içine müthiş çekti beni Sözlerini de eklemek istiyorum ki bir de siz bakın: Ah ne zormuş bitsin demek Hala severken seni Dudaklarını öpmemek Bir yabancı gibi Bilirsin ayrılık konusunda İyi değiliz ikimiz de Bir kıvılcım yeterdi her zaman Koşup geri dönmemize Değmesin ellerimiz Buluşmasın bu gözler Yine erir gideriz Unutulur yeminler Biz hiç beceremedik Sevmeyi de terk etmeyi de Aşk kokan dudakların Karşısında direnmeyi de Biz hiç beceremedik Sevmeyi de terk etmeyi de Aşk dolu mısraların Karşısında direnmeyi de İşte bir kez daha Durup karşında Belki de son defa Soruyorum sana Bitti mi hikayemiz? Bu ne biçim son böyle? Değmez miydi sevgimiz Savaşıp direnmeye? Biz hiç beceremedik Sevmeyi de terk etmeyi de Kendimize sahip çıkıp Dünyayla yüzleşmeyi de Biz hiç beceremedik Sevmeyi de terk etmeyi de Koktuğumuz o gözlerin Karşısında direnmeyi de Bitmesin
Devamı

Özgürlük mü Mutluluk mu ?

Dün arkadaşımla tartıştığımız konu üzerinde birkaç birşey karalayasım geldi yine. Kendimde ve etrafımdaki diğer “genç” insanlarda gördüğüm en büyük yanılgılardan bir tanesi de özgürlük ve mutluluk kavramlarının karıştırılması. İnsanlar özgür olacaklarını düşündükleri kişiler ile veya o yerler ve konumlarda mutlu olacaklarını da düşünüyorlar. Ama işin aslına bakınca özgürlük, her daim genişletilebilir ve gayet göreceli bir durum. Mesela, maaşlı, bordrolu, plaza ortamında, sabah 8 akşam 6 modunda çalışan insanlar için “home office” ve “open office” ortamlı çalışanlar, sürekli yurtdışı gezilerinde bulunanlar, müşterilerden devamlı organizasyon davetiyeleri alanlar, vs. vs. süper özgür çalışanlar olarak görülebiliyor. Ya da insanlar kendi işlerini yaptıkları zaman patron için çalışmaktan çok daha rahat ve özgür olabileceklerini düşünüyorlar. Aslında iş, özgürlükten çok mutlu olmaya bakıyor gibime geliyor. Sonuçta, kendi işini yapmanın sana mutluluk vereceğine inanıyorsan herşey tamam; ama
Devamı