Arastiriyorum

Hayatımızdaki en önemli şeylerden biri de kuşkusuz iş hayatımız..Öyle olmasa; özel günlerimizi, sevdiklerimizi hatta çok zorlandığımızda sağlığımızı bile feda eder miydik? Ne uğruna nelerden vazgeçiyoruz. Hayatımızı kazanmak adına hayatımızı yaşamaktan, sevdiğimiz şeyleri yapabilmek adına sevdiğimiz şeylerle ilgilenecek zamanımızdan, sevdiğimiz insanlara ayıracak anlarımızdan, kendimiz için yine kendimizden vazgeçiyoruz. Her seçim bir ceza!.... Oysa uğruna vazgeçtiğimiz andadır hayatımız, uğruna vazgeçtiğimiz yerdedir kalp atışımız, uğruna vazgeçtiğimiz insanda kalır aklımız, vazgeçemediklerimizdir hayatımız. Ne yazık ki çalışmak zorundayız. Kimimiz için işlerimiz kaçışlarımız, kimimiz için hayallerimize karşı duran duvarlarımız, kimimiz için sığınağımız, kimimize göre dayanağımız, kimimiz şevkle kimimiz ise erken emeklilik ümidi ile devam ediyoruz . Oysa geçip gidiyor ,ardına bile bakmıyor hayat.Hep kaçırdığımız yerde yetişiriz sandığımız ve bir daha geri gelmeyecek her şey, olanca ya

ABD’de patlak veren ve halen sürmekte olan krizin etkileri dalga dalga dünyanın her tarafına yayılırken ülkemizde de ‘Hamdolsun!’ önlemler alınmaya başlandı… Esasen derdim krize çare üretmek değil. İşin uzmanı hiç değilim. Ama aşağıda soracağım soruya vereceğimiz yanıtta bazı ipuçları yakalanabilir. Bu tür krizlerde gemisini sağ salim limana ulaştıran şirketlerin yapısı nasıldır? *** Ticaret dünyasında ‘hantal’ ve ‘dinamik’ sözcükleri her büyüklükteki şirket için kullanılır. Dev şirketler iç işleyişleri, karar mekanizmaları yönünden bürokrasi batağının içinde bocalar dururlar. Bu tür şirketlere hantal şirketler denir. Aynı iş kolunda faaliyet yapan küçük şirketlerse, bu dev şirketlere her fırsatta saldırıp, pazardan pay kapmaya çalışırlar. Bunların karar mekanizmaları ise çok basittir. Çok hızlı hareket yeteneğine sahiptirler. Bir gün sonrası onlar için önemlidir. Bir şirket ne denli büyürse büyüsün, ilk işe başladığı günlerin dinamik yapısını zamanla yitirir, hantallaştığının farkına