Bir gün ya da bir iki saat...

Boş boş konuşmak istiyorum.. Gevezelik etmek istiyorum..
Bir grup insan oturalım böyle olmayacak şeylerden bahsedelim.. Rüyalar, hayaller, kitaplar, müzikler,.. herşey olur.. Ama hiç bir cümlenin sonuna inşallah maşallah eklemeden konuşalım..
Temennilerde bulunmayalım.. Dilekler dilemeyelim.. Hatta mantıklı bile konuşmayalım.. İki cümleden biri diğerine benzemesin uyumlu, alakalı olmasın..
Hiç durmadan konuşalım.. Nefes almak için bir de arada karşıdakini dinlemek için susalım.. Ama sadece öylesine bir susmak olsun bu dinlemeyelim ne diyormuş diye..
Kaygılarımızdan bahsetmeyelim.. Dünü, yarını düşünmeyelim..
Rahat rahat konuşalım ama.. Karşımızdaki söylediklerimize alınır mı şeklinde bir tedirginliğimiz olmadan.. Hoşgörüsüz olalım, saygısız olalım ama samimi olalım.. Gerekirse sövelim özür dilemeyelim.. Nefretimizi, sevgimizi neyimiz varsa saklamadan dökelim..
Biri duyarmış taşırmış düşünmeden atalım içimizde ne varsa.. Hiç bir soruya kısa cevaplar vermeyelim.. Evet, hayır, olmaz, peki, tamam demeyelim.. Her şeyi ayrıntılarıyla uzun uzun anlatalım..
Film mi konuşuyoruz dizi mi kitap mı? Biri izlemiş mi okumamış mı? Boşver bol bol spoiler verelim rahatlayalım..
Kimse umrumuzda olmasın bir gün.. Yapamaz mısın? Tamam bir saat düşünmeyelim o zaman kimseyi kendimizden başka.. Bencil olalım ama kimse damgalamasın bizi.. En doğal davranış şekli buymuş gibi yapalım..
Ya en sevdiğimiz şeyleri yiyelim bu güzel günde ya da “asla yemem” dediğimiz şeyleri.. Ya mutlu olalım sevdiğimiz yiyeceklerle ya da bu farklı güne bir fark daha atalım..
Karar vermek zorunda kalmayalım.. Atalım seçenekleri kafamızdan.. “O mu olsun bu mu” demeyelim ikisini de alalım..
Daha olmadı mı? Hala rahatlayamadık mı? Çıkalım yüksek bir yere aşağıya doğru büyük çığlıklar atalım.. Öyle büyük olsun ki çığlıklarımız kafasına düşenin kafası yarılsın..
Hala geçmediyse içimizdeki sıkıntı, dert, tasa bu defa kendimizi atalım.. Boşluğa doğru süzülelim gitsin..
Ya da yakalım.. Bulutlara karışalım..
Sondakileri yapmayalım tamam ama bir gün sadece bir gün ya da bir iki saat sinirlenmeden yaşayalım.. Karşımızdakinin söylediklerini kötü anlamlara çekmeden.. Çirkin cevaplar vermeden.. Kalbimiz kırılmadan.. Mutsuz olmadan…

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

“Biz hiç beceremedik Sevmeyi de Terketmeyi de”

Özgürlük mü Mutluluk mu ?